Już jakiś czas piszemy o pokerze Texas Hold’em. Nie ma chyba osoby, która nie spróbowałaby swoich sił w tej popularnej grze. Musicie wiedzieć poker posiada wiele innych odmian, które różnią się od siebie mniej lub bardziej. Warto zapoznać się z nimi, gdyż możliwe, że któraś z nich Ci do gustu.
Spis treści
Najbardziej znana odmiana pokera, z jaką mają do czynienia gracze na całym świecie. Texas Hold’em dzieli się na dwa rodzaje, jest to Hold’em Limit i No limit. Jak nie trudno się domyślić w jednym z nich (Limit) mamy nałożoną maksymalną kwotę, za jaką możemy każdorazowo podbić. W wersji No limit możemy podbijać o dowolną kwotę a nawet wchodzić z wszystkimi żetonami jakie posiadamy (ALL-IN).
Celem gry jest, najprościej mówiąc, stworzenie takiego układu pięciu kart, który w ostatecznym rozrachunku będzie lepszych od układów naszych rywali.
Przebieg rozgrywki to nic trudnego. Przed każdym zakładem zawierane są zakłady w ciemno tzw. „blindy”. Dwóch graczy od dealera stawia odpowiednio małą i dużo ciemną (small blind, big blind). Są to jedyni gracze, którzy wpłacają pieniądze przed rozpoczęciem rozdania. Stawki zakładów w ciemno uzależnione są od rodzaju stolika, przy którym aktualnie się znajdujemy.
Dealer rozdaje karty (otrzymuje 2 karty), rozpoczyna się pierwsza tura licytacji na tzw. preflopie. Przed sobą mamy parę kart – musimy określić jak mocny jest to układ i na tej podstawie wnieść ewentualne zakłady. Po licytacji następuje tura zwana flop’em, ukazują się trzy wspólne karty. Następuje ponowna licytacja, jedni pasują, inni podbijają stawkę. Wszystko uzależnione jest od tego jaki układ posiadamy w danym momencie. Kolejna, ukazywana karta to tzw. turn, 5 – ostatnia karta to river. Po każdej ukazanej karcie następuje licytacja podczas, której jesteśmy w stanie domyśleć się jaki układ kart posiada nasz rywal.
Ostatecznie na stole widocznych jest 5 kart + 2 nasze karty otrzymane jeszcze na preflopie. Zwycięzca wyłaniany jest na podstawie standardowej hierachi układów kart.
Omaha to odmiana pokera, zyskująca sobie coraz większe grono sympatyków. Jest to gra teoretycznie podobna do Hold’ema. W przypadku Omaha również używa się talii 52 kart. Różnice pojawiają się już na początku rozgrywki. Przede wszystkim otrzymujemy nie dwie a cztery karty.
Karty rozdawane są dla wszystkich zawodników i nie ma możliwości obejrzenia kart, jakie posiada nasz rywal. Następnie, podobnie jak w przypadku Hold’ema, odbywają się kolejne tury gry: flop, turn oraz river. Drugą bardzo ważną różnicą, porównując Omahę do Hold’ema jest to, że gracz musi użyć dwóch i dokładnie dwóch ze swoich kart własnych. Każdy układ każdego gracza w Omaha składał się będzie zawsze z dowolnych dwóch kart własnych i dowolnych trzech kart wspólnych.
Omaha High/Low to gra, która stwarza dużo większe możliwości od zwykłego pokera Omaha. Mamy tutaj bowiem do czynienia z wygraną również wtedy gdy dysponujemy najsłabszym układem kart.
Trzeba przyznać, że odmiana ta jest przeznaczona raczej dla graczy, którzy mają spore doświadczenie w grze pokerowej. Zasady High/Low są bowiem dość skomplikowane i nie ma co ukrywać, trzeba być obeznanym aby zacząć grać w odmianę High/Low. Nie jest łatwym uzyskanie najniższego układu kart, jednak gracze cenią sobie ten rodzaj ze względu na poziom trudności jaki rozgrywka oferuje.
Być może wielu z Was słyszało o tej grze i na pewno w nią grało. Głośno o odmianie tej było w latach 60 XX wieku. Został nawet nakręcony film, który bardzo dużo wnosi do świata pokerowego. Polecam obejrzenie: „Cincinnati Kid”. Film uczy kilku ciekawych spraw dlatego polecam zapoznanie się z jego treścią.
W 5 Card Studzie może uczestniczyć max pięciu graczy. Każdy z nich otrzymuje 5 kart. Każdy z graczy może również raz wymienić dowolną ilość kart. Gra posiada dwa etapy licytacji. Dwóch graczy, którzy siedzą po lewej stronie rozgrywającego wpłacają BB i SB. Gracze otrzymują swoje karty. Zaraz po rozdaniu rozpoczyna się pierwsza runda licytacji. Gracze oceniają siłę otrzymanego układu i na tej podstawie inwestują środki własne.
Po zakończeniu pierwszej tury licytacji każdy z graczy może wymienić dowolną ilość kart. Zaraz po tym rozpoczyna się kolejna runda licytacji. Licytacja może zakończyć się oczywiście pasem, podbiciem czy czekaniem. Wszystko zależne od układu kart jaki posiadamy. Podczas ustalania zwycięzcy obowiązuje standardowa hierarchia układów kart.
W przypadku tej odmiany pokera mamy aż 5 rund licytacji, w przeciwieństwie do 4 rund w Hold’emi oraz Omaha. Mamy tutaj również zamiast small i big blindów „ante”. Jest to słowo oznaczające stawkę wejściową. Adekwatnie do BB i SB ante musi zostać wpłacone.
Wysokości „ante” uzależniona jest od limitu stołu, na którym aktualnie się znajdujemy. Zasadniczą różnicą w 7 Card Stud jest fakt, iż nie posiadamy kart wspólnych, które układne są na środku stołu. Wszyscy gracze otrzymują dwie karty, niewidoczne dla innych, oraz jedną kartę widoczną, widzą ją również pozostali gracze.
Gracz, który posiada najniższą kartę odkrytą rozpoczyna licytację poprzez wniesienie zakładu obowiązkowego. To tzw. bring-in. Licytacja odbywa się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Rozpoczyna się od gracz znajdującego się po lewej stronie gracza, który wniósł bring-in.
Każdy z graczy ma opcje, aby spasować (fold), wejść (call), podbić (raise). Są to standardowe pozycje dostępne w każdej licytacji. Zawodnicy, którzy wnieśli jednakowej wysokości zakłady otrzymają kolejną odkrytą kartę (fourth street).
Licytację rozpoczyna gracz, który ma najlepszy układ dwóch odkrytych kart. Przebiega ona zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Jeśli dwóch graczy posiada taką samą parę to wtedy gracz o wyższym kolorze rozpoczyna licytację. Następnie gracz otrzymuje kolejną odkrytą kartę (fifth street), następuje kolejna licytacja. Następnie ukazywana jest kolejna karta (sixth street) i znów zawodnicy licytują.
Po zakończeniu licytacji gracz, który zakończył ją pokazuje swój układ składający się z pięciu kart spośród siedmiu posiadanych kart. Wygrywa ten, kto ma najlepszy układ pięciu kart. Warto przypomnieć, że 7 Card Stud jest odmianą pokera, gdzie w określonych sytuacjach decyduje starszeństwo kolorów, kolejno pik, kier, karo i trefl.
Gra Razz wywodzi się bezpośrednio z gry 7 Card Stud, powstała w XIX wieku podczas wojny secesyjnej w Stanach Zjednoczonych. Razz wiódł prym aż do momentu pojawienia się Hold’ema. Razz rozgrywany jest jedną talią 52 kart. W grze może brać udział jednocześnie od dwóch do dziewięciu graczy.
W przeciwieństwie do Hold’ema czy Omaha gracze nie wnoszą tutaj małej i dużej ciemnej, natomiast obowiązakowym zakładem jest „ante”, który wpłaca do puli każdy z graczy. Gracze w poszczególnych rundach otrzymują po siedem kart, z czego trzy są zakryte (znane tylko posiadaczowi karty), a cztery odkryte (znane pozostałym uczestnikom rozgrywki).
Celem gry jest ułożenie najlepszego układu pięciu z pośród wszystkich siedmiu kart. Ze względu na to, że Razz jest odmianą pokera z odwróconą hierarchią wartości układów, najlepszy układ to taki, w skład którego wchodzą najniższe karty. Najlepszym układem zatem jest zestaw kart: A2345. As w grze ma wartość 1. Strit oraz kolor nie jest brany pod uwagę, czyli nie obniża on siły układu. Poniżej prezentuje układ kart (przykładowy) w kolejności od najsłabszego do najsilniejszego:
777KK, QQ765, 44987, AAJT9, KQJT9, KQJT6, 87654, 8765A, 65432, 6432A, 5432A
Pięć podstawowych zasady Razz:
hold odmiana, hold'em, jak gra się w pokera, odmiana hold, poker texas, poker texas hold em, poker wartości, pokerowe gry, texas hold em poker, texas holdem
Spodobał Ci się zostaw komentarz lub ocenę ze swojej strony.